Being connected to Daemon Black sucks.Thanks to his alien mojo, Daemon's determined to prove what he feels for me is more than a product of our bizarro connection. So I've sworn him off, even though he's running more hot than cold these days. But we've got bigger problems.
Something worse than the Arum has come to town.
The Department of Defense are here. If they ever find out what Daemon can do and that we're linked, I'm a goner. So is he. And there's this new boy in school who's got a secret of his own. He knows what's happened to me and he can help, but to do so, I have to lie to Daemon and stay away from him. Like that's possible. Against all common sense, I'm falling for Daemon. Hard.
But then everything changes.
I've seen someone who shouldn't be alive. And I have to tell Daemon, even though I know he's never going to stop searching until he gets the truth. What happened to his brother? Who betrayed him? And what does the DOD want from them - from me?
No one is who they seem. And not everyone will survive the lies.
Katy worstelt met de gevolgen van de situatie die zij met Daemon doormaakte in het vorige deel in deze serie, Obsidian. Ze voelt zich niet zichzelf meer, dingen beginnen om haar heen te bewegen en deuren gaan zomaar open. Ligt dit echt aan haar, of is er meer aan de hand?
En dan komt er ook nog een nieuwe jongen in beeld. En Daemon komt steeds net toevallig tevoorschijn als Katy en de nieuwe jongen, Blake, aan het praten zijn of afspreken. Dit zorgt voor awkward situaties en Katy weet zich totaal geen houding te geven tegenover Daemon. Hij is duidelijk geweest. Heel duidelijk. Waarom verschijnt hij dan toch steeds in haar buurt, en zorgt hij ervoor dat zij nog altijd knikkende knieën krijgt? Ze vindt hem helemaal niet leuk, niet op die manier tenminste. Dat probeert ze zichzelf steeds meer in te praten.
Als ze erachter komt dat Blake hetzelfde meemaakt als zij, en hij haar belooft met dit gegeven te helpen, spreekt ze stiekem met Blake af. Het maakt haar niet uit dat iedereen denkt dat ze nu met 2 jongens uitgaat of wat dan ook. Ze wilt voor zichzelf kunnen instaan als er iets gebeurt, als er een stel Arum achter haar aan zouden komen of sterker nog: de DOD. Als ze dan ook nog iemand ziet die eigenlijk dood hoort te zijn, begint ze te twijfelen. Is iedereen wel wie ze zeggen dat ze zijn? Wie spreekt nu eigenlijk echt de waarheid? En waarom kan ze Daemon niet uit haar hoofd zetten?
Is het echt uit? Zijn er echt niet nog meer verborgen pagina's in deze editie? Een zucht ontsnapt langs mijn lippen als ik verwoed op de doorblader-knop op mijn e-reader druk. Helaas. Het is echt over en uit. Geen enkele bladzijde ging meer over Onyx, zelfs geen vooruitblik op het vervolg, Opal! En die mag ik nog niet aanschaffen van mijzelf, omdat ik eerst eens al die andere boeken nou maar eens ga lezen.
Hoe erg ik ook heb genoten van Obsidian - mijn gedachten gaan nog geregeld terug naar die ene scéne met flikkerende lampen en een rokende laptop -, ik vond dit boek net een stukje beter. Het verhaal zat goed in elkaar, en elke keer als ik net dacht te weten hoe het verder zou gaan, ging het toch weer anders, waardoor ik hunkerde naar meer.
De ietwat aparte relatie tussen Daemon en Katy wordt duidelijker, de gevoelens die zij voor elkaar hebben ook. En eigenlijk werd ik een beetje boos toen die nieuwe jongen om de hoek kwam kijken, want ik vond dat die helemaal niks met Katy te maken had. Toch heeft hij wel gezorgd voor een verrassende wending in het verhaal en dat maakte zijn verschijning toch weer goed.
En ik was het gedrag van Katy af en toe beu. Dit werd ook later meer uitgelegd, maar ik ergerde mij toch wel eens aan de keuzes die zij maakt. En op de momenten wanneer zij niet luistert naar diegene die ze toch zou moeten kunnen vertrouwen, dat weet ze zelf natuurlijk ook wel, maar toch weigert ze ieders raad aan te nemen en gaat ze haar eigen weg.
Toch is dit ook een mooi gegeven, want het laat zien hoe zij van een onschuldige, boekbloggende, onzekere meid verandert in een sterke jonge vrouw met een eigen mening, die zelf wilt bepalen hoe ze haar leven leidt en die wilt laten zien dat ook zij sterk kan zijn en anderen kan beschermen. Daarmee won ze toch weer mijn vertrouwen terug.
De nieuwe verhaallijnen en personages waarmee de lezer kennis maakt, zijn goed uitgedacht, en zet de lezer snel op het verkeerde been. Mij althans wel. Sommige dingen klonken cliché, maar als ik later dan las hoe het echt verder ging, bleek ik er totaal naast te zitten. Dat soort verhaallijnen vind ik zelf altijd erg leuk, omdat het mij keer op keer bewijst dat wanneer een schrijver alles goed heeft uitgedacht, hij of zij jou expres op het verkeerde been kan zetten. Heerlijk!
En Daemon. Ik kan er gewoon niet bij hoe perfect hij eigenlijk is, ook al is hij wie hij is en doet hij zoals hij doet. Je leert hem stukje bij beetje beter kennen, en als je dan ook een bonus-scene leest vanuit zijn oogpunt... Tja, dan kan ik als lezer niets anders dan smelten en stiekem hunkeren naar iemand zoals Daemon. Ik ben echt dol op personages zoals hij. Personages waarvan je eerst totaal geen hoogte kunt krijgen, maar die je gaandeweg steeds beter leert kennen en echt in je hart wilt koesteren voor altijd.
Voor mij is het nu zaak door te lezen. Veel door te lezen. Want ik wil echt wel weten hoe het verhaal verdergaat! En ik heb besloten dat ik deze serie ooit echt in het echt wil hebben. Zodat ik de boeken kan voelen, vasthouden en Daemon kan knuffelen als ik daar zin in heb, hahaha! Zoals Katy vermoedt dat ze hard voor Daemon aan het vallen is, zo ben ik hard gevallen voor deze geweldige serie!
Uitgeverij: Entangled Select
ISBN: 9781620610121
*De cover heb ik via de Goodreads-pagina van het boek*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten