Book Talk: Recensie - Pandemonium, door Lauren Oliver *Lichte spoilers*

'Hoe heette je eerst dan?' vraag ik. Ik zie haar verstijven, ook al staat ze met haar rug naar me toe.
'Vóór je naar de Wildernis kwam, bedoel ik.'
Even staat ze daar. Dan draait ze zich om. 'Je kunt er maar beter aan wennen,' zegt ze, kalm maar met nadruk. ; Alles wat je wás, het leven dat je leidde, de mensen die je kende... stof.' Ze schudt haar hoofd en zegt dan, nog wat strenger: 'Er ís geen eerst, er ís geen voorheen. Er is alleen nu, en alles wat daarna komt.'

Lena is in de Wildernis beland. ze moet haar oude leven vergeten; haar vriendin Hana, haar vriend Alex en haar school behoren nu tot het verleden.
In de Wildernis ontmoet ze mensen die besloten hebben het heft in eigen hand te nemen. Het leven is er hard en ruig maar wel met liefde én een revolutie die op het punt staat uit te barsten.

Wat doe je als je je leven achter je hebt gelaten, door een keuze te maken waarvan je nooit had gedacht dat je hem überhaupt ooit zou maken? Als je altijd je leven hebt geleefd binnen de grenzen van iedereen die probeert jouw leven te sturen, en jij nu besluit al die mensen de rug toe te keren en te kiezen voor een eigen leven... het leven buiten de grenzen van wat mag, en wat is voorgeschreven? Krabbel jij dan echt op, of blijf je hunkeren naar het leven dat je gewend bent?

Dit zijn slechts enkele vragen die mij bezig zouden houden als ik in Lena haar schoenen zou staan. Af en toe kreeg ik het gevoel dat Lena eigenlijk ook niet precies de antwoorden op deze vragen wist.
Waar ik in Delirium Amoris achter de meeste van haar keuzes stond, twijfelde ik tijdens het lezen van dit vervolg geregeld aan haar denkwijze en vooral aan haar soms twijfelachtige acties. Ik wist soms ook niet echt meer wie Lena was, voor mijn gevoel. Dat vond ik best jammer, omdat ik had verwacht dat ze meer gegroeid zou zijn, na de gebeurtenissen in het vorige boek. Op het eind werd ze pas weer een beetje het meisje dat ik tijdens het lezen van Delirium ook in mijn hoofd had, maar dan ouder en wijzer om het zo maar te zeggen, en had ik echt het gevoel weer van: hey, welkom terug!
Ik denk ook dat Lena soms ook niet goed wist wat ze nu moest, met haar nieuwe leven.
Uiteindelijk lukt het haar weer een draai te vinden in het leven, samen met de nieuwe personages die zij leert kennen op haar vlucht uit de bewoonde wereld, tussen de verwoeste steden in de Wildernis. Maar dat is pas later in het verhaal, waardoor ik het eerste gedeelte van het boek heel traag over vond komen.

Door de opbouw van het verhaal en voornamelijk door het steeds-weer-wisselen van "Toen" en "Nu", heeft het een tijdje geduurd voor ik het boek uit had. Ik vond het niet prettig lezen. Zat ik eindelijk een beetje in het boek, en dan wisselde de tijd weer. Het "Nu" vond ik wel een interessantere vertelling dan het "Toen", en ik was ook blij dat het laatste stuk in het boek vanuit deze vorm werd verteld.
Het laatste stuk heeft voor mij uiteindelijk toch nog wat goed gemaakt. Ik was grotendeels (en nog steeds een beetje, stiekem) teleurgesteld in dit tweede deel van de trilogie, namelijk.
Ik had toch kracht verwacht, iets meer pit. Niet dat er geen actie in dit boek zit, integendeel! Het boek zit vol actie en spannende momenten, maar toch miste ik net dat "vlammetje" wat ik bij het lezen van deel één wel voelde.

Ondanks dat ik het vorige deel leuker vond, ben ik toch nieuwsgierig naar hoe het leven van Lena verder gaat. En de levens van die andere personages die je in dit boek tegenkomt ook. Vooral door het eind van dit boek heb ik al zo mijn theorieën en ik ben benieuwd of ik vlakbij zit of dat ik compleet verrast word en er juist heel erg naast zit. Ik hoop stiekem op het laatste!
En buiten het verhaal om: de schrijfstijl van Lauren Oliver vind ik echt prachtig. Ze weet dingen zo te beschrijven dat je zelf ook nog kunt bedenken hoe iets eruit ziet maar wel op een heel beschrijvende manier, wat ik zelf altijd erg fijn vind, maar sommige dingen, gedachten, situaties, weet ze zo op te schrijven, dat het haast lijkt alsof het poëzie is. Ik denk dat ik het meeste van haar mooie woorden heb genoten. En het eind natuurlijk... Sorry, sorry, ik raak niet uitgepraat over het einde, haha! Toch wel een goed teken, ook al is het boek in mijn ogen niet echt een perfect vervolg, toch?

Al met al is deze serie tot nu toe aan te raden voor de liefhebbers van Young Adult, met een vleug dystopia, romantiek en actie, en voor de fans van Lauren Oliver natuurlijk!


Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 9789044337129