Al sinds hun kindertijd zijn Rosie en Alex onafscheidelijk. Rosie is dan ook ontroostbaar als Alex met zijn familie naar Boston verhuist. Ze besluit om naar de hotelschool in Boston te gaan als ze van school af is, zo hoeven ze elkaar maar een jaar te missen.
Helaas loopt het anders.
Rosie raakt zwanger en blijft bij haar ouders wonen, terwijl Alex met een Amerikaanse trouwt. Misverstanden en pure pech hebben hen uit elkaar gehouden,maar als de ultieme kans zich aandient, zullen ze dan alles op het spel zetten voor echte liefde?
Dit was echt een boek waarbij ik mij een stiekeme gluurder voelde. In plaats dat het een "normale" vertelling heeft, kom je als lezer namelijk midden in persoonlijke gesprekken terecht. Geschreven gesprekken.
Je volgt het leven van Rosie, Alex hun familie en hun vrienden via e-mails, brieven en berichten op ansichtkaarten.
In het begin wist ik niet of ik het wel zo snel zou gaan volgen allemaal, ik heb natuurlijk wel eens vaker sms-berichten of iets dergelijks gelezen in boeken, maar een heel boek vol met persoonlijke brieven? Maar het viel mij reuze mee!
Het boek zit vol bijzondere familiebanden en hechte vriendschappen, met de vriendschap van Rosie en Alex - die al bevriend zijn sinds hun kindertijd - als het stralende middelpunt van al die persoonlijke brieven en andere geschreven gesprekken die het verhaal vertellen. De (bij)personages worden ruim aan de lezer voorgesteld, waardoor de lezer ze langzaam maar zeker steeds beter leert kennen. Ik voelde mij opgenomen als een waardig lid in de verschillende vriendschappen en dacht en voelde met iedereen mee. De band die ik voelde met Rosie werd zelfs zo sterk, dat ik op een gegeven moment echt het gevoel kreeg van:
"Mag ik dit meisje alsjeblieft helpen, ze verdient het, ze staat altijd voor anderen klaar, nu is zij aan de beurt!"
De manier waarop Rosie en Alex om elkaar heen draaien, vond ik soms echt zenuwslopend. Het liefst had ik tijdens het lezen een brief geschreven aan allebei, waarin ik mijn mening over hen kwijt kon. Juist omdat deze twee "voor altijd"-vrienden zo om elkaar heen draaien, missen ze de vele hints die ze elkaar proberen te geven, en kiezen ze voor de "verkeerde" wegen, in plaats van de juiste. En toch kreeg ik ook wel weer begrip voor hun situaties en hun acties; het leven had immers niet stilgestaan sinds zij elkaar niet meer dagelijks zagen en ze hebben nu beiden een nieuw leven opgebouwd. Het was mooi om te lezen hoe zij elk hun eigen weg waren gegaan, maar elkaar toch nog steeds net zo konden missen als dat zij vroeger deden, wanneer zij elkaar even niet konden zien.
Dit boek zal mij nog wel even bijblijven, iets wat ik in eerste instantie niet had gedacht. Ik heb hardop gelachen om de opmerkingen van Ruby, Katie en Toby, enkele (bij)personages die precies wisten waar het de hele tijd al om ging en wie het verhaal wat luchtiger maakten; tja, soms vind ik dat gewoon lekker, een beetje humor, in zo'n verhaal vol "liefdesleed".
Ik heb het boek destijds gekocht omdat ik wist dat er een film van uit zou komen (Love, Rosie) en ik was gewoon benieuwd naar een nieuwe chicklit/roman. Nu ben ik overigens wel erg benieuwd hoe ze een boek, dat bestaat uit brieven en e-mails, hebben vertaald naar het witte doek.
De schrijfstijl van Cecelia Ahern is erg toegankelijk, open en eerlijk. Het is een boek vol verhaallijnen, die aan het eind allemaal in verbinding staan met elkaar door de keuzes die de verschillende personages maken, en wat mij af en toe zeker heeft verrast.
Het is een aanrader voor mensen die houden van verhalen over liefde, vriendschap en de sterke band die een familie kan hebben.
Uitgeverij: Zilver Pockets
ISBN: 9789041762498
Geen opmerkingen:
Een reactie posten